ที่ผ่านมาไม่รับสอนชั้นต้น ส่วนนึงก็เพราะเซนเซรู้ว่าตัวเองยังไม่รู้วิธีเขียนฮิรากานะคาตาคานะที่ถูกต้อง
นึกย้อนไปส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะแทบไม่เคยเรียนวิธีเขียนอย่างจริงจังเลย
ตอนนี้ได้มาศึกษาจริงจัง ก็ทึ่งในความละเอียดของการเขียนฮิรากานะ และคิดว่า นี่แหละชั่วโมงเรียนที่ตัวเองเคยอยากเรียนเมื่อนานมาแล้ว วันนี้เราก็ต้องมาสร้างมันเอง...อีกแล้ว
เหมือนอย่างที่เคยได้สร้างตำราไวยากรณ์ที่ตัวเองเคยอยากได้จนเป็นที่ประทับใจของนักเรียนทุกคน ออกมาแล้วนั่นเอง
เกี่ยวกับตำราเล่มนั้นเคยส่งไปให้อาจารย์ชาวไทยผู้คร่ำหวอดในวงการภาษาญี่ปุ่นมาหลายสิบปีท่านหนึ่งดู ท่านบอกว่า ผมนี่อึดมากเลยที่อดทนเขียนตำราแบบนี้ได้
ผมก็แค่ปรับปรุงไปเรื่อยๆจนกว่าตัวเองจะยอมรับได้เท่านั้นเอง