บันทึกความภูมิใจในการทำงานล่าม

เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสล่ามในการถ่ายทอดเทคโนโลยีใหม่ล่าสุดจากประเทศญี่ปุ่น มาสู่สายการผลิตในประเทศไทย เป็นเทคโนโลยีที่เห็นแล้วต้องบอกเลยว่า ขนลุกครับ เป็นเทคโนโลยีตรวจหาตำหนิในผลิตภัณฑ์ที่ทำได้ง่าย เร็ว และมีความถูกต้องเที่ยงตรงสูงกว่าวิธีที่ดีที่สุดในปัจจุบัน
ซึ่งที่ผ่านมา สายการผลิตนี้ต้องใช้วิธีทดสอบโดยการทำลายชิ้นงานเพื่อรับประกันคุณภาพสินค้าแต่ะละล็อต เพราะวิธีการตรวจสอบแบบไม่ทำลายชิ้นงานที่ดีที่สุดที่เรา(ผมหมายถึงโลกใบนี้)มีอยู่ไม่สามารถตรวจเจอตำหนิได้
ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่า คุณภาพของสินค้าของสายการผลิตสายนี้ในประเทศไทยจะสามารถผลิตสินค้า ควบคุมคุณภาพสินค้า และรับประกันคุณภาพสินค้าได้ในระดับที่สูงกว่าสายการผลิตในญี่ปุ่นเสียอีก แถมยังช่วยลดการสิ้นเปลืองชิ้นงานที่ต้องนำไปทดสอบโดยการทำลายได้อีกด้วย ถือเป็นการช่วยประหยัดทรัพยากรของโลกได้ในระยะยาว
นี่เป็นอีกหนึ่งความภาคภูมิใจในการทำงานเป็นล่ามภาษาญี่ปุ่นครับ ตอนนี้ผมได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาเทคโนโลยีสุดยอด และได้เป็นตัวกลางในการถ่ายทอดวิธีใช้เทคโนโลยีนี้มาสู่ประเทศไทย
เพราะกว่าจะมาถึงวันนี้ นักวิจัยชาวญี่ปุ่นต้องมาเก็บข้อมูลรายละเอียดในประเทศไทย ซึ่งก็จำเป็นต้องใช้ล่าม เมื่อได้ข้อมูลแล้วก็ลองไปทำตัวต้นแบบมาดูแล้วทำการทดลอง เก็บผลอีกครั้ง เมื่อตัวต้นแบบทำท่าจะเป็นไปได้ ก็ไปทำตัวใช้จริงมาลองดู จนสามารถใช้ได้จริง
ก่อนจะเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นตอนอายุ 18 ปี จนมาเป็นล่าม ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้มาเป็นส่วนหนึ่งของคำว่าระดับโลก แต่จากการที่พยายามค้นหาวิธีทำงานให้ดีขึ้น ทำงานให้ง่ายขึ้น มีประสิทธิภาพมากขึ้น และฝึกฝนตนเองอย่างมีวินัยในตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา ทำให้ผมพร้อมสำหรับงานยากๆแทบทุกงาน
ด้วยเป้าหมายเล็กๆ น่าเบื่อๆ ว่าเรียนภาษาญี่ปุ่นเพราะอยากรวย แต่พอเราเริ่มเรียนได้ก็อยากรู้มากขึ้น อยากเก่งมากขึ้น อยากทำเร็วมากขึ้น ทำให้ผมคิดค้น ค้นคว้า สร้างเทคนิค หาวิธีการฝึกฝนตัวเองได้เพียบ เพราะผมรู้ดีว่า แค่คำว่าเป็นคนเก่งอย่างเดียวไม่ช่วยให้เราสามารถทำงานในระดับสูงได้ หรือถึงแม้ทำได้ก็ทำได้ไม่นาน แต่ถ้าเรารู้วิธีที่ดี เรามีเครื่องมือที่ดี และมีวินัยในการฝึกฝนจนคล่อง คนที่ไม่ต้องเก่งมากก็สามารถทำงานในระดับสูงได้ยาวนานครับ
เหมือนอย่างผมไงครับ
ผมไม่ใช่คนที่เก่งภาษาญี่ปุ่นที่สุดในประเทศไทย
แต่ผมก็สามารถมายืนตรงนี้ได้ มายืนเป็นล่ามในจุดนี้ได้
ผมจึงภาคภูมิใจในความพยายามของตนเอง
และผมนับถือทุกคนที่มีความพยายามครับ